ನಕ್ಸಲರು

  :: ನಕ್ಸಲರು ::

ಅವರು ಹಿಂಸಾವಾದಿಗಳು ಎಂದು ನಾನು ನನ್ನ ಸ್ನೇಹಿತರೊಡನೆ ಬಹಳಷ್ಟು ಸಲ ವಾದಮಾಡಿದ್ದೇನೆ ಆದರೆ ಅವರಿಂದ ಬರುತ್ತಿದ್ದ  "ರೆಡಿಮೇಡ್" ಉತ್ತರವೆಂದರೆ "ನಕ್ಸಲರು ಅನುಸರಿಸುತ್ತಿರುವ ಮಾರ್ಗ ಕೆಟ್ಟದಿರಬಹುದು ಕಣ್ರೀ... ಆದ್ರೆ ಅವರ ಉದ್ದೇಶ ತುಂಬಾ ಒಳ್ಳೇದು"ಎಂದೇ. ಆದರೆ ಅವರ ಈ ಸಮರ್ಥನೆಯನ್ನು ಹುಸಿಯಾಗಿಸಲು 6ನೇ ಏಪ್ರೀಲ್ 2010 ರಂದು ಸಿ.ಆರ್.ಪಿ.ಎಫ್.ನ 76ಜನ ಯೋಧರ ಮಾರಣಹೋಮವೇ ಆಗಬೇಕಾಯಿತು. ನಕ್ಸಲ್ ವಾದ(ಮಾವೋವಾದ)ವನ್ನು ಸಮರ್ಥಿಸಿಕೊಳ್ಳುವ ಎಷ್ಟೋ ನಕ್ಸಲ್ ಸಮರ್ಥಕರಿಗೆ ನಕ್ಸಲ್ ವಾದ ಅಥವಾ ಮಾವೋವಾದದ ಮುಖ್ಯಗುರಿಯಾಗಲೀ, ಅದರ ಪರಿಣಾಮಗಳಾಗಲೀ ತಿಳಿದಿರುವುದಿಲ್ಲ. ಇನ್ನು ತಿಳಿದವರು ಅದನ್ನು ಮರೆಮಾಚುತ್ತಾರೆ.

ನಕ್ಸಲ್ ವಾದದ ಮುಖ್ಯ ತಿರುಳಿರುವುದು ಸಮತಾವಾದದಲ್ಲಿ(ಕಮ್ಯುನಿಸಂ). ಈ ಕಮ್ಯುನಿಸಂ ಹಲವಾರು ಮುಖಗಳನ್ನು ಹೊಂದಿದ್ದು ಈ ಮಾವೋವಾದ ಅವುಗಳಲ್ಲೊಂದಾಗಿದೆ. ರಷ್ಯನ್ ಕ್ರಾಂತಿಯಲ್ಲಿ ಲೆನಿನ್,ಸ್ಟ್ಯಾಲಿನ್ ಅಧಿಕಾರ ಹಿಡಿಯಲು ಕಾರ್ಮಿಕರನ್ನು ಬಳಸಿಕೊಂಡಂತೆ, ಚೀನಾಕ್ರಾಂತಿಯಲ್ಲಿ ಮಾವೋ ಝೆಡಾಂಗ್ ಸರ್ವಾಧಿಕಾರದ ಸ್ಥಾಪನೆಗೆ ರೈತರನ್ನು ದಾಳವಾಗಿಸಿಕೊಂಡ. ಈ ಸರ್ವಾಧಿಕಾರ ಪಡೆಯಲು ಲಕ್ಷಾಂತರ ಜನರ ರಕ್ತವನ್ನೇ ಹರಿಸಿದ. ಇವನ ಹಿಂಬಾಲಕರೇ ಮಾವೋವಾದಿಗಳು. ಈ ಮಾವೋವಾದಿಗಳ ಮುಖ್ಯಗುರಿ ಸರ್ವಾಧಿಕಾರದ ಸ್ಥಾಪನೆ ಹಾಗೂ ಸ್ಥಾಪಿತ  ಈ ಅಧಿಕಾರವನ್ನು ಬಳಸಿಕೊಂಡು ಅಮೇರಿಕಾ ಮತ್ತು ಅದರ ಜಾಗತೀಕರಣ ನೀತಿಯ ಪ್ರಭಾವವನ್ನು ತಡೆಗಟ್ಟುವುದು ಬಿಟ್ಟರೆ ಇನ್ನಾವುದೇ ಸದುದ್ದೇಶವಿಲ್ಲ.ಈ ಸರ್ವಾಧಿಕಾರದ ಸ್ಥಾಪನೆಗೆ ಮಾವೋಗಳು ತಾವು ಬಡವರಪರ,ಅಭಿವೃದ್ಧಿಪರ ವಹಿಸುವ "ಕ್ರಾಂತಿಕಾರಿಗಳು" ಎಂಬ ಸೋಗನ್ನುಹಾಕಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ. ತಮ್ಮ ಕಾರ್ಯಸಾಧನೆಗಾಗಿ ಅಭಿವೃದ್ಧಿವಂಚಿತ ಪ್ರದೇಶಗಳನ್ನೇ ಆಯ್ದುಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ. ಅದರಂತೆ ಇಂದು ಭಾರತದಲ್ಲಿನ ಮೂಲಸೌಕರ್ಯ ವಂಚಿತ ಪ್ರದೇಶಗಳನ್ನು ತಮ್ಮ ಕಾರ್ಯಕ್ಷೇತ್ರಗಳನ್ನಾಗಿಸಿಕೊಂಡು ಅಲ್ಲಿನ ಅಮಾಯಕ ಆದಿವಾಸಿಗಳನ್ನು,ರೈತರನ್ನು ಪ್ರಜಾಸತ್ತಾತ್ಮಕ  ಸರ್ಕಾರದ ವಿರುದ್ಧ ಸಂಘಟಿಸಿ ಅವರ ಕೈಗೆ ಶಸ್ತ್ರಗಳನ್ನು ಒದಗಿಸಿ ಅವರ ದುಡಿಯುವ ಪ್ರವೃತ್ತಿಯನ್ನೇ ಹೊಸಕಿಹಾಕುತ್ತಿರುವುದು ವಿಷಾದ.
                    

ಭಾರತದಲ್ಲಿ ಮಾವೋವಾದವು 1967ರಲ್ಲಿ ಪಶ್ಚಿಮ ಬಂಗಾಳದ ಡಾರ್ಜಿಲಿಂಗ್ ಜಿಲ್ಲೆಯ ನಕ್ಸಲ್ ಬಾರಿ ಎಂಬ ಊರಿನಲ್ಲಿ ಚಾರು ಮುಜುಮ್ದಾರ್ ,ಕಾನು ಸನ್ಯಾಲ್,ಜಂಗಲ್ ಸಂತಾಲ್ ಎಂಬ 3 ಮಾವೋವಾದಿಗಳ ನೇತ್ರತ್ವದಲ್ಲಿ ಜಮೀನ್ದಾರಿ ಪದ್ಧತಿಯನ್ನು ವಿರೋಧಿಸಿ ನಡೆದ ದಂಗೆಯಿಂದ ಪ್ರಾರಂಭವಾಗಿ  ನಕ್ಸಲ್ ಬಾರಿ ಉರಿನ ಹೆಸರಿನಿಂದ "ನಕ್ಸಲ್ ವಾದ"ವೆಂದು ಕರೆಯಲ್ಪಡುತ್ತಿದೆ. ಸಂಘಟನಾತ್ಮಕ ಭಿನ್ನಾಭಿಪ್ರಾಯಗಳಿಂದ ದೇಶದ ನಾನಾ ಪ್ರದೇಶಗಳಲ್ಲಿ People's War Group,Communist Party of India(Marxist-Leninist) ಮತ್ತು Marxist Communist Centere ಎಂದು ವಿಂಗಡಿತವಾಗಿದ್ದ ಮಾವೋಗಳು ಸೆಪ್ಟೆಂಬರ್ 2004ನಲ್ಲಿ ಒಗ್ಗೂಡಿ Communist Party of India(Maoist) ಎಂದು ಘೋಷಿಸಿಕೊಂಡಿದ್ದು ಇಂದು ಭಾರತದಲ್ಲಿ 20ರಾಜ್ಯಗಳಲ್ಲಿನ 225 ಜಿಲ್ಲೆಗಳಲ್ಲಿ ಸಕ್ರಿಯವಾಗಿದ್ದಾರೆ. ಇಂದು 60 ಜಿಲ್ಲೆಗಳು ಸಂಪೂರ್ಣವಾಗಿ ಮಾವೋಗಳ ಹಿಡಿತದಲ್ಲಿವೆ. ತಮ್ಮ ಹತೋಟಿಯಲ್ಲಿರುವ ಪ್ರದೇಶಗಳಲ್ಲಿ ಶಾಲೆ,ಸರ್ಕಾರಿ ಕಛೇರಿಗಳು,ರೇಲ್ವೆ ಟ್ರ್ಯಾಕ್, ಟೆಲಿಕಾಂ ಸ್ಥಾವರಗಳು,ರಸ್ತೆಗಳನ್ನು ಸ್ಫೋಟಿಸಿ ಸರ್ಕಾರ ಮತ್ತು ಜನರ ನಡುವಿನ ಸಂಪರ್ಕವೇ ಇಲ್ಲದಂತೆ ಮಾಡಿದ್ದಾರೆ. ಸರ್ಕಾರದ ಪರವಹಿಸುವ ಯಾರನ್ನೂ ಸಹಿಸದ ಮಾವೋಗಳು ಇಲ್ಲಿನ ಸಾವಿರಾರು ಜನರನ್ನು ಬಲಿತೆಗೆದುಕೊಂಡಿದ್ದಾರಲ್ಲದೇ ಈ ಪ್ರದೇಶಗಳಲ್ಲಿ ತಮ್ಮದೇ ಆದ ಪರ್ಯಾಯ ಸರ್ಕಾರವನ್ನು ನಡೆಸುತ್ತಿದ್ದಾರೆ. ಕ್ರೌರ್ಯಕ್ಕೆ ಹೆಸರಾಗಿರುವ ಮಾವೋಗಳಿಗೆ ಹೆದರಿ ಅಲ್ಲಿನ ಆದಿವಾಸಿಗಳು ಅನಿವಾರ್ಯವಾಗಿ ಮಾವೋಗಳೊಡನೆ ಸೇರಿದ್ದು ಇಂದು ಮಾವೋಗಳ ಸಶಸ್ತ್ರ ಪಡೆ 20,000ಕ್ಕೂ ಮೀರಿದೆ. ಮಾವೋಪಿಡಿತ ಪ್ರದೇಶಗಳ ಮೇಲೆ ಸರ್ಕಾರ ಹಿಡಿತಕಳೆದುಕೊಂಡು ಯಾವಾಗ ಅಧಿಕಾರಹೀನವಾಯಿತೋ ಅಂದು ಎಚ್ಚೆತ್ತ ಸರ್ಕಾರ ಜೂನ್ 22 2009ರಂದು Communist Party of India(Maoists) ಸಂಘಟನೆಯನ್ನು ನಿಷೇಧಿಸಿ ಮಾವೋಗಳ ವಿರುದ್ಧ ಕ್ರಮ ಕೈಗೊಳ್ಳಲು ಮುಂದಾಗಿರುವುದು ಸ್ವಾಗಾತರ್ಹ. 

                            

ಮಾವೋಗಳ ದಮನಕ್ಕೆಂದೇ  ಕೇಂದ್ರ ಸರ್ಕಾರ ನವೆಂಬರ್ 2009ರಿಂದ "ಆಪರೇಷನ್ ಗ್ರೀನ್ ಹಂಟ್" ಎಂಬ ಪೋಲೀಸ್ ಕಾರ್ಯಾಚರಣೆಯನ್ನು ಪ್ರಾರಂಭಸಿದ್ದು, ಪ್ರಧಾನಿ ಮನಮೋಹನ್ ಸಿಂಗ್ ರವರು ಸಂಸತ್ತಿನಲ್ಲಿ ಮಾಡಿದ ಭಾಷಣದಲ್ಲಿ ಎಡಪಂಥೀಯ ತೀವ್ರವಾದವನ್ನು ದೇಶದ ಮೊದಲಶತ್ರು ಎಂದು ಘೋಷಿಸಿದ್ದಾರೆ. ಇಷ್ಟೇ ಅಲ್ಲದೇ 2009-10ನೇ ಸಾಲಿನ ಅಂದಾಜು ಪತ್ರದಲ್ಲಿ 4,000ಕೋಟಿ ರೂಗಳ ಮೊತ್ತವನ್ನು ದೇಶದ ಆಂತರಿಕ ರಕ್ಷಣೆಗೆಂದೇ ತೆಗೆದಿರಿಸಲಾಗಿದೆ. ಇಷ್ಟು ಮಾಡಿದರೆ ಮಾವೋವಾದಿಗಳನ್ನು ಸಂಪೂರ್ಣವಾಗಿ ಹತ್ತಿಕ್ಕಬಹುದೇ ? ಇಲ್ಲ. ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ. ಮಾವೋವಾದಿಗಳ ಉತ್ಪಾಟನೆಗೆ ಬೇಕಾಗಿರುವ ಮುಖ್ಯ ಅಂಶವೆಂದರೆ ಕೇಂದ್ರ ಮತ್ತು ರಾಜ್ಯ ಸರ್ಕಾರಗಳ ನಡುವೆ ಸಮನ್ವಯತೆ ಮತ್ತು ಸಹಕಾರ. ಕೇಂದ್ರ ಮತ್ತು ರಾಜ್ಯ ಸರ್ಕಾರಗಳು ಕೆಸರೆರಚಾಟದಲ್ಲಿ ತೊಡಗಿ ನಕ್ಸಲರ ವಿರುದ್ಧ ಹೋರಾಡುತ್ತಿರುವ ಯೋಧರ ಆತ್ಮಸ್ಥೈರ್ಯ ಕುಸಿಯುವಂತೆ ಮಾಡುವ ಬದಲು ಅವರಿಗೆ ಆಧುನಿಕ ಆಯುಧ ಮತ್ತು ತರಬೇತಿಯನ್ನು ಒದಗಿಸವುದರ ಜೊತೆಗೆ  ನಕ್ಸಲರಿಗೆ ಆಹಾರ,ಹಣ,ಆಯುಧ,ವೈದ್ಯಕೀಯ ಸೌಲಭ್ಯ ಪೂರೈಕೆಯಾಗದಂತೆ ನೋಡಿಕೊಳ್ಳುವುದರಿಂದ ಈ ಪ್ರದೇಶಗಳ ಮೇಲೆ ಸರ್ಕಾರ ತನ್ನ ಹಿಡಿತವನ್ನು ಸಾಧಿಸಬಹುದಾಗಿದೆ. ಈಗಾಗಲೇ ಮಾವೋವಾದ ಪೀಡಿತ ಪ್ರದೇಶಗಳಲ್ಲಿ ಎಸ್.ಇ.ಝೆಡ್.ಗಳನ್ನು ಸ್ಥಾಪಿಸುವ ಬದಲು ಭೃಷ್ಠಾಚಾರಹಿತ ಎಸ್.ಡಿ.ಝೆಡ್.(ವಿಶೇಷ ಅಭಿವೃದ್ಧಿ ವಲಯ)ಗಳನ್ನು ಸ್ಥಾಪಿಸುವ ಮೂಲಕ ಈ ಪ್ರದೇಶಗಳ ಅಭಿವೃದ್ಧಿಪಡಿಸಬಹುದಾಗಿದೆ. ಇಷ್ಟು ಕೆಲಸವನ್ನು ಸರ್ಕಾರಗಳು  ( ......ಬುದ್ಧಿಜೀವಿಗಳು, ಜ್ಯಾತ್ಯಾತೀತವಾದಿಗಳು, ಮಾನವ ಹಕ್ಕುಗಳ ಹೋರಾಟಗರರು ಹೀಗೆ ಇತ್ಯಾದಿಗಳ ಮಾರುವೇಷದಲ್ಲಿರುವ ಮಾವೋಗಳ ಲಾಬಿಗೆ  ಮಣಿಯದಂತೆ....... ) ಸಾಧಿಸುವುದು, ಅವುಗಳ ಮುಂದಿರುವ ಬಹುಮುಖ್ಯ ಸವಾಲಾಗಿದೆ.

ದತ್ತರಾಜ್