ಸಂತೋಷ ಆದಾಗ celebrate ಮಾಡೋಕೆ , ಬೇಸರ ಆದಾಗ ರಮಿಸೋಕೆ ಜೀವನದಲ್ಲಿ ಒಬ್ಳು ಗೆಳತಿ ಅನ್ನೋಳು ಇರಬೇಕ್ರಿ . ಅಂತಾ ಗೆಳತಿಯೊಂದಿಗಿನ ಒಡನಾಟ ಇದ್ರೆ ಅದೇನೋ ಜಯಿಸಿದ ಹಾಗೆ ಹುಡುಗರಿಗೆ. ಗೆಳತಿಯ ಹತ್ತಿರ ಮಾತಾಡೋದು ಅಂದ್ರೆ ಏನೋ ಒಂತರಾ ಮನ್ಸಿಗೆ ಹಿತಾ. ಗೆಳೆಯನಿಗಾಗಿ ಮರಗೋ ಹೃದಯ, ಬೊಗಸೆ ತುಂಬಾ ಪ್ರೀತಿ, ಕಣ್ಣುಗಳಲ್ಲಿನ ಆ ಮಿಂಚು, ಹಿತವಾದ ಸ್ಪರ್ಶ ಇವು ಎಲ್ಲೆಲ್ಲೊ ಕರಕೊಂಡು ಹೋಗಿ ಬಿಡುತ್ವೆ ಒಮ್ಮೊಮ್ಮೆ ನಮ್ಮನ್ನ.

ಆದ್ರೆ ಈ ಹುಡುಗಿ ಚೆನ್ನಾಗಿ ಓದಿರೋಳು, ಒಳ್ಳೆ ಮಾರ್ಕ್ಸ್ ತೆಗೆದೋಳು. ಯಾವಾಗಲು ಕಿಲಾ ಕಿಲಾ ನಗ್ತಾನೆ ಇರೋ ಮಗುವಿನ ಮನಸಿನವಳು, ಗುಳು ಗುಳು ಅಂತಾ ಮಾತ ಹೇಳೋ ಚಿನಕುರುಳಿ. ಯಾವಾಗಲು ಜಿಂಕೆ ತರಹ ಅವಸರವಸರವಾಗಿ ಓಡಾಡೋಳು.

ಅದ್ಕೆ ನಾನು --

“ಬಿದ್ದಿಯೇ ಮಾರಾಯ್ತಿ ಹಾಗೆ ಓಡಾಡಿ ಬಿದ್ರೆ ನನ್ನ ಎದೇನಾ ಕಲ್ಲ ತಗೊಂಡು ಜಜ್ಜಿದಾಂಗ ಆಗುತ್ತೆ ಸ್ವಲ್ಪಾ ಮೆತ್ಗೆ” ಕಾಲು-ಗಿಲು ಮುರ್ಕೊಂಡಿಯಾ ಆಮೇಲೆ ನಿನ್ನ್ಯಾರೇ ಮದ್ವೆ ಆಗ್ತಾರೆ ಅಂದ್ರೆ ಸಾಕು ಅದಕ್ಕೂ ಒಂದು ಉತ್ರಾ ರೆಡಿ "ನೀನಿದ್ದಿಯಲ್ಲ ಊರುಗೋಲು ತರಾ, ನಿನ್ನನ್ನೇ ಆಗ್ತೀನಿ" ಅನ್ನೋಳು.

ನನ್ಗೆ ತಿಳಿದ ಮಟ್ಟಿಗೆ ಸಲಿಗೆಯ ಮಾತು, ಮುಂಗೋಪ, ಮನಸಿಗೆ ತೋಚಿದ್ದನ್ನು ಅಡಿಬಿಡೋದು ಇವೆಲ್ಲ ಅವಳ
ಹುಟ್ಟಿನಲ್ಲಿಯೇ ಬೆಳೆದು ಬಂದಂತವು ಅನ್ಸುತ್ತೆ.

ಕೆಲಸ ಮಾಡೋದು, ಕೈ ತುಂಬಾ ಸಂಬಳ ಮಾಡೋದು, ತಾನು ತನ್ನ ಸಂಸಾರ ಹಾಯಗಿರ್ಬೇಕು ಅನ್ನೋದು, ಸಾಯೋದ್ರೊಳಗೆ ನಿನ್ನನ್ನ ಕಣ್ಣಾರೆ ನೋಡೋದು. ಇವು ಮಹಾದಸೆಗಳು ಅವಳಿಗೆ.

ಕವಿಗಳು ಬರೆಯೋ ಕವಿತೆಯ ಸಾಲು ನನ್ನ ಗೆಳತಿ. ಆ ಚಂದಿರನ ಮುಖ, ಜಿಂಕೆಯಂತ ಕಣ್ಣು, ಮೀನಿನಂತ ಹುಬ್ಬು, ಸಂಪಿಗೆಯ೦ತ ಮೂಗು , ಮೊನಾಲಿಸ ನಗು, ರೆಷ್ಮೆಯಂತ ಕೇಶರಾಶಿ ಹೀಗೆ …………..

ಅವಳು ಎಲ್ಲರ ತರಹ ಅಲ್ಲಾ. ಬಾಲ್ಯದ friends ಸಿಕ್ರೆ ಗಂಟೆಗಟ್ಟಲೆ ಮಾತಾಡೋಳು, ಚಿಕ್ಕ ಮಕ್ಳು ಹಿಡಕೊಂಡು ಕಣ್ಣು-ಕೆನ್ನೆ, ಮುಟ್ಟಿ-ಮುಟ್ಟಿ ಅಕ್ಕರೆ ಮಾಡೋಳು, ಬಡವರ ಕಂಡ್ರೆ ಮರುಕ ಪಡೋಳು. ಪೊರ್ಕಿ ಹುಡುಗರ್ನ ಕಂಡ್ರೆ ಬೈಯೋಳು, ತನ್ನಿಂದ ಅವರಿಗೆ ಶಿಕ್ಷೆ ಕೊಡೋಕಾಗಲ್ಲ ಅಂತಾ ತಿಳಿದಾಗ ಮನಸಲ್ಲೇ ಶಪಿಸೋಳು.

ಆದ್ರು ಈ ಪೊರ್ಕಿ ಹುಡುಗ ಸದಾ ತನ್ನ ಜೊತೇಲೇ ಇರ್ಬೇಕು ಅನ್ನೋ ಆಸೆ ಅವಳಿಗೆ.

ಅವಳು ತನ್ನ ಮನಸ್ಸಿನಲ್ಲಿನ ತಳಮಳ ಹೇಳಿಕೊಳ್ಳದೆ ಎಂದೂ ಕಣ್ಣಿಗೆ ಕಣ್ಣು ಹಚ್ಚಿದವಳಲ್ಲ. ಶುಭ ಕಾರ್ಯ ಆದ್ರೆ, ಮನೆಗೆ ಹೊಸ guest ಬಂದ್ರೆ , ಮನೆ ನಾಯಿ ಮರಿ ಹಾಕಿದ್ರೆ ಇಂತಾ ಹತ್ತು ಹಲವಾರು ಸಂಗತಿಗಳನ್ನು ಮೊದ್ಲು ತಿಳಿಸ್ತಾ ಇದ್ದಿದ್ದು ನನ್ಗೆ. ಅಷ್ಟೊಂದು ಹಚ್ಚಿಕೊ೦ಡವಳವಳು.

ನಾವು ಜೊತೆ ಜೊತೆಲೇ ಪಾರ್ಕು, ಫಿಲಂ, ಹೋಟೆಲ್ ಅಂತೆಲ್ಲಾ ಸುತ್ತಿದ್ರುನು ಅವಳೆಂದು ನನ್ನ ಕೈಯನ್ನು ಬಿಟ್ಟವಳಲ್ಲ. ಯಾಕೆ ಅಂತಾ ಕೇಳಿದ್ರೆ?

“ನೀನೆಲ್ಲಿ ನನ್ನ ಬಿಟ್ಟು ಹೋಗಿ ಬಿಡ್ತಿಯೋ ಅಂತಾ ಭಯಾ”.

**************************************************

ಹಾಡೋ ಕೋಗಿಲೆ ಒಮ್ಮಿಂದೊಮ್ಮಿಲೇ ಮೌನ. ಯಾಕೆ ಏನಾಯ್ತು? ಸಪ್ಪಗಿದ್ದಿಯಾ.................

"ನಿಜ ಹೇಳೋ ನಂಗೆ ಮತ್ತೆ ಕಣ್ಣು ಬರುತ್ತಾ".

"ಅವಳು ಹುಟ್ತಾ ಕುರುಡಿ"

ಕಣ್ಣು ಮತ್ತೆ ಬರಲ್ಲಾ ಅಂತ ಹಲವಾರು ವೈದ್ಯರುಗಳ ಅಂಬೋಣ. ಆದ್ರೆ ಏನು ಮಾಡೋದು ವಿಧಿ ಆಟ
ಅಂತವಳನ್ನ ಮಗುವಿನ ತರಹ ನೋಡಿಕೊಂಡು ಬಂದೋನು ನಾನು. ದಿನಾಲೂ ದೇವರನ್ನು ಶಪಿಸೋದೆ ಆಗಿದೆ.

- ಪುಟ್ಟ